Bir zamanlar çox sevdiyim ərimlə 10 il əvvəl ayrıldıq. Bir-birimizi çox sevmemize baxmayaraq. Onunla 17 yaşındaykən evlenmişdim. Hələ uşaq yaşda yəni. 3 il mükəmməl bir evlilik idi. Daha sonra uşaq istədik amma olmadı. Həkimlər yoldaşımdan qaynaqlandığını söylədilər. Dünyada ən çox istədiyim şeyə, bir körpəyə bəlkə də heç sahib ola bilməyəəckdim. Bu duyğu məni axtarışlara sürüdü. Yenidən bəyənilmək, aşiq olmaq duyğularımı təhrik etdi. Və özümdən iki yaş kiçik biriylə aldatdım ərimi. Daha sonra buna mən belə inana bilmədim çox günahkar hiss etdim özümü. Evimizə gəlib gedən bir iş yoldaşım idi. Təbii çox qısa sürdü əlaqəmiz. Daha sonra bir həkimlə birlikdə oldum. Amma bu vaxt boşanmaq üzrəydik . Daha sonra o həkimlə nişanlandım, ancaq bəlkə də özümə olan hörmətimi itirdiyim üçün o əlaqə də sonlandı. Xəyallarım yıxılmışdı və ərim mənimlə əlaqədar deyildi, ancaq məni çox sevirdi və güvənirdi. Amma mən bu vəziyyəti yalnız körpəni olmur düşüncəsiylə istifadə etdim bəlkə də. Bu günə qədər bu etdiklərimi özümə belə söyləyə bilmədim, bu həqiqətən qaçdım. Bbunu sizinlə paylaşdığım üçün çox yaxşı hiss edirəm özümü təşəkkürlər. İnsanlar aldatmağı bir boşluq hissi içində yaşayırlar yoxsa bu bir əxlaqsızlıq deyil və bilirəm ki bir çox adam bu vəziyyətdə acı çəkir. Özünüzlə paylaşamadığınız bu vəziyyəti kiminlə bölüşə bilərsiniz ki; sizinlə birlikdə sirr olub torpağa girənə qədər bu günahla yaşamaq məcburiyyətində qalırsınız.
