“Rayonun icra başçısı, müavinləri bircə dəfə də olsa nə mənə, nə də mənim kimi başqa qazilərə baş çəkib hər hansı dəstək olublar. Nəinki qayğı görməmişik, heç başçının qəbuluna da yaxın düşə bilməmişik. Ali təhsilli iqtisadçıyam, işlə təmin olunmağım barədə dəfələrlə icra hakimiyyətinə müraciət etsəm də, məni işlə təmin etmirlər. Halbuki, Prezident icra hakimiyyətlərində şəhid ailələri və qazilərin işləri üzrə şöbə yaradılması üçün fərman verib. Həmin şöbədə iki vakant iş yeri olsa da, yalandan dedilər ki, bizdə iş yoxdur. İcra hakimiyyətində yaradılan həmin yeni şöbəyə kadrın seçilməsində şəhid ailə üzvləri və ya qazilərdən təyin edilməli olduğu halda, əlində işi, maaşı olan bir ingilis dili müəllimini gətirib bu şöbəyə müdir təyin etdilər”,- qazi deyir.
Novruz Novruzov deyir, müharibədən qayıtdıqdan sonra yalnız “Azərsu” ASC və Mərkəzi Bank rəhbərlikləri tərəfindən yardımlar görüb: “İcra hakimiyyəti isə özünü elə aparır ki, sanki biz bu torpağa görə vuruşmamışıq. Nə vaxt getsəm, qapıda deyirlər “başçının yanında qonaqlar var”. Etika xatirinə bircə dəfə də olsun qəbul etməyib, bir maraqlanmayıb ki, necə döyüşdün, necə yaralandın, necə dolanırsan, nə problemin var... Qohumunda-əqrəbasında müharibə, qan-qada görməyən adamın qaziylə, şəhid ailəsiylə belə davranışı əslində başadüşüləndir. Çünki nə özü, nə də yaxınları bu dəhşətləri yaşayıb, buna görə də belə soyuqqanlı davranırlar. Rayonda şəhid anası var ki, heç bir diqqət görmür, yaşlı qadındır, gündəlik 7 manata hardasa qab yuyur. Şəhid anası gündəlik 7 manata qab yumamalıdır. Bir məmur düşündürmür ki, axı bunun balası üstündə gəzdiyimiz torpağa görə qanını töküb, gənc canından keçib”.
