Kənddə erməni idi baba ləqəbi, Alçaqlığı idi bunun səbəbi. Əloş babasının adaşı oldu, Qəlbi daim kinlə, məkirlə doldu. Bakıda düzəldi TV- yə işə, Batırmamış Əloş qalmadı guşə. Cəsusluq eylədi , dedi- qoduçu, Savaddan çox kəmdi, o bir odunçu. Müdiri satardı o başqanına, Tula payı doldu cibişdanına. İanə topladı anam xəstədir, Əhvalı pərişan, bəd həvəsdədir. Nəhayət, qovuldu telekanaldan, Bir təpik vuruldu zərbilə daldan. Süləndi it kimi , gəzdi küçələr , Qaşını aldırır bu cür beçələr. Kinoçular onu götürdü işə, Bilmədilər onlar düşdülər işə. Ağaclar kəsdirdi, avtopark saldı, Pulun şəhvətindən xəyala daldı. Qarşısı alındı qanunsuz işin, Bundan incik düşdü bir çox sərnişin. Burdan da qovuldu həyasız gədə, Hamıya bəddua o , edə- edə. Özünə sayt aşdı, oldu o müxbir, Quldurluq eylədi, cib soydu bir- bir. Toylarda oynardı " Mənzəri rəqsi, Çox abırsız məxluq, o yaman tərsdi. Nazirlikdən alır gizli rüşvəti , Düzlərə şər atır, gizli, xəlvəti. Alçaq kimi onun artır sərvəti, Allahdan alacaq bir gün töhməti. 40 gündür müddəti şərəfsizliyin, Bu Allahsızlığın, bu dinsizliyin.
Vüqar Əhməd
